Николоз Бараташвили - Цвет небесный

ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს, პირველად ქმნილსა ფერს და არ ამ ქვეყნიურს, სიყრმიდან ვეტრფოდი. და ახლაც, როს სისხლი მაქვს გაციებული, ვფიცავ მე — არ ვეტრფი არ ოდეს ფერსა სხვას. თვალებში მშვენიერს ვეტრფი მე ცისა ფერს; მოსრული იგი ცით გამოკრთის სიამით. ფიქრი მე სანატრი მიმიწევს ცისა ქედს, რომ ეშხით დამდნარი შევერთო ლურჯსა ფერს. მოვკვდები — ვერ ვნახავ ცრემლსა მე მშობლიურს,- მის ნაცვლად ცა ლურჯი დამაფრქვევს ცას ციურს! სამარეს ჩემსა, როს გარს ნისლი მოეცვას - იგიცა შესწიროს ციაგმან ლურჯსა ცას! ნიკოლოზ ბარათაშვილი Николоз бараташвили

Цвет небесный, синий цвет Полюбил я с малых лет. В детстве он мне означал Синеву иных начал. И теперь, когда достиг Я вершины дней своих, В жертву остальным цветам Голубого не отдам. Он прекрасен без прикрас. Это цвет любимых глаз. Это взгляд бездонный твой, Напоенный синевой. Это цвет моей мечты, Это краска высоты. В этот голубой раствор Погружен земной простор. Это легкий переход В неизвестность от забот И от плачущих родных На похоронах моих. Это синий, негустой Иней над моей плитой. Это сизый зимний дым Мглы над именем моим. Перевод Б. Пастернак